Andrzej Chłopecki (19502012) był wybitnym krytykiem muzycznym, znawcą muzyki współczesnej i promotorem muzyki polskiej. W swych przenikliwych sądach i bezkompromisowych diagnozach niedościgniony wzór odwagi umocnionej gruntowną wiedzą i genialną intuicją. Od końca lat 70. związany z Polskim Radiem; współtworzył je na wzór europejskich radiofonii publicznych, radia publicznego jako instytucji kultury. Z podobnym rozmachem tworzył życie muzyczne jako dyrektor festiwali Aksamitna Kurtyna i Musica Polonica Nova oraz członek komisji programowej Warszawskiej Jesieni. Inspirował kompozytorów komponował ich komponowanie, skutecznie namawiając instytucje muzyczne do realizacji tych zamówień, tworzył historię muzyki ostatnich dekad. Był mistrzem pióra, autorem setek tekstów (m.in. Tygodnik Powszechny, Ruch Muzyczny, Odra, MusikTexte). A jednak to właśnie w felietonach ujętych w cyklach Dziennik ucha (Res Publica Nowa) i Słuchane na ostro (Gazeta Wyborcza) w pełni rozkwitł jego pisarski talent. W tych krótkich błyskotliwych tekstach porównywalnych z dorobkiem Mycielskiego, Kisielewskiego czy Webera doraźne oceny zawsze zmierzają ku szerszej refleksji, humor doprawiony jest melancholią, a wyjątkowa indywidualność autora znajduje odbicie w języku.