Książka Abrahama Heschela, jednego z najwybitniejszych teologów żydowskich XX wieku, koncentruje się na zagadnieniu człowieczeństwa i stanowi doskonałe wprowadzenie do innych publikacji tego autora. Została ponadto opatrzona znakomitym wstępem profesora Stanisława Krajewskiego. Wedle Heschela człowiek żyje w konflikcie między swoją egzystencją, a tym, czego oczekuje od siebie on sam oraz inni. Dlatego człowiek akceptuje fałszywą tożsamość, przyjmuje powierzchowną wiedzę o swoim istnieniu i udaje kogoś, kim nie jest. Prowadzi to do ignorowania tego, co tkwi u samych korzeni ludzkiego bytu. Autor książki w przystępny, lecz pozbawiony uproszczeń sposób pokazuje, że samo stawianie pytań o człowieczeństwo i cele ostateczne stanowi wartość: tragedia człowieka współczesnego wynika z faktu, iż jest on bytem, który zapomniał o pytaniu: Kim jest człowiek. Wedle Heschela nie doceniamy tego, że zajmujemy szczególną pozycję w świecie. Wyróżniamy się bowiem tym, że o istocie naszego bytu stanowi nie to, kim jesteśmy, ale to kim, możemy być, a zatem nasza wyjątkowość polega na ciągłym stawaniu się i rozwijaniu świata wewnętrznego. Myśl Heschela jest głęboko zakorzeniona w tradycji judeochrześcijańskiej, zwłaszcza w Starym Testamencie, jednak refleksja autora książki Kim jest człowiek okaże się wartościowa również dla czytelnika nieutożsamiającego się z jakąkolwiek religią, ponieważ Heschel pokazuje, że zadawanie pytań o cele ostateczne samo w sobie jest cenną i niesłusznie zapomnianą umiejętnością.