Plac Wolności jest atutem Poznania i kłopotem zarazem. Imponująca przestrzeń, ale tak pusta, że wręcz niezauważalna. Długo ścierały się różne koncepcje jego zagospodarowania, problem rozwiązał się sam, kiedy w zachodniej części placu wybudowano teatr. Od tej chwili plac pełnił rolę forum, wokół którego stanęły budynki służące kulturze i gmachy reprezentacyjne. Na początku XIX wieku na placu pobudowano okazałe domu handlowe i banki. Dzięki działającym w nich instytucjom i eleganckim kawiarniom okolice placu stały się centrum życia towarzyskiego. Po wojnie pusty plac usiłowano zagospodarować, rozpisując kolejne konkursy urbanistyczne, ale wszystkie pomysły ery propagandy sukcesu umarły śmiercią naturalną, a plac został, wielki i pusty, ożywając jedynie okazjonalnie jako lodowisko, sala koncertowa, kiermasz, stadion, salon wystawowy.