Książka Tima Browna nie jest typowym podręcznikiem z zakresu projektowania i komunikacji. To bardziej początek dyskusji nad możliwościami organizacji procesu projektowego w ramach metodologii design thinking. Tim Brown widzi design przede wszystkim jako dostarczanie innowacji w kontekście zaistniałych problemów projektowych. Istotą projektowania staje się zrozumienie zjawisk i zmian zachodzących we współczesnym społeczeństwie i nie ma tu znaczenia, czy problem dotyka kontekstu globalnego, lokalnego czy biznesowego. Projektowanie polega na zrozumieniu problemu i dostarczeniu rozwiązań prostych w użyciu. Myślenie projektowe to w tym wypadku specyficzne podejście do pracy kreatywnej, niekoniecznie przypisane do powtarzalnego algorytmu działań. To przede wszystkim praca diagnostyczna, która ma na celu wychwycenie przyczyn obserwowanych problemów i dostarczenie kreatywnych rozwiązań. To również, a może przede wszystkim, pobudzanie kreatywności w ramach dywergencyjnego generowania pomysłów i prototypowania potencjalnych rozwiązań w myśl zasady kaizen: pomyłki koryguj na bieżąco i ulepszanie nie ma końca. Drugie wydanie książki Tima Browna zostało opatrzona dwoma komentarzami, które z perspektywy czasu wydają się istotnym uzupełnieniem polskiego wydania. Komentarz Mariusza Wszołka i Michała Grecha wprowadza w problematykę designu i w zakres teoretyczno-metodologiczny design thinking. Autorzy proponują również systematyzację pojęć z zakresu metodologii pracy projektowej. Michael Fleischer w swoim komentarzu precyzyjnie opisuje kontekst teoretyczny i metodologiczny procesu projektowego zorientowanego na rozwiązywanie problemów z perspektywy systemowej. Tekst Fleischera stawia pojęcie problemu projektowego w zupełnie nowym świetle, dając tym samym odmienny punkt wyjścia w procesie projektowym, który trafnie ilustruje cytat Alberta Einsteina: Nie możemy rozwiązywać problemów, używając takiego samego schematu myślowego, jakim posługiwaliśmy się w trakcie ich pojawienia się.