Plan dzielnic centralnych m.st. Warszawy jest niezwykle interesującym dokumentem swoich czasów, chociaż w myśl ówczesnej polityki państwa nie miał być źródłem obiektywnej informacji. Uproszczony i zdeformowany za sprawą ingerencji cenzury przekaz topograficzny uniemożliwiał zrozumienie przestrzeni miasta, co uzasadniano względami bezpieczeństwa.

W 1955 roku Warszawa liczyła milion mieszkańców. Rezultatem pierwszego etapu odbudowy było powstające w duchu socrealizmu centrum z Pałacem Kultury i Nauki, odtworzona zabytkowa tkanka Starego Miasta, nowe osiedla mieszkaniowe, wielkie fabryki i zakłady przemysłowe oraz infrastruktura miejska z Trasą W-Z na czele. Dla Bolesława Bieruta, patrona tych przemian, niedoścignionym ideałem estetycznym była nowa Moskwa.