Niniejszą książkę poświęcono losom Warszawy i jej mieszkańców w czasach wielkiej wojny północnej z lat 1700–1721. Szczegółowo omówiono w niej wpływ, jaki na życie miasta miały działania zbrojne i towarzyszące im wydarzenia, wśród których należy wymienić okresy okupacji przez różne wojska (szwedzkie, rosyjskie, saskie i polsko-litewskie), liczne kontrybucje pieniężne i żywnościowe oraz wielką epidemię dżumy z lat 1708–1712. W książce przedstawiono obraz zarówno zabudowy ówczesnej Warszawy, jak i codziennego życia jej mieszkańców – obraz, który upoważnia do twierdzenia, że pomimo wojny, epidemii i kryzysu gospodarczego Warszawa nadal pełniła rolę faktycznej stolicy Rzeczypospolitej.