Książka niniejsza jest pierwszą krytyczna edycją łacińskiego poematu Sebastiana Fabiana Klonowica Philtron (1582), propagującego idee miłości chrześcijańskiej (charitas)wśród członków mieszczańskiego bractwa literackiego w Lublinie. Sytuujące się na przecięciu różnych estetyk i konwencji gatunkowych dzieło odsłania autora jako uzdolnionego filologa, humanistę, wreszcie zdeklarowanego konfesyjnie moralistę chrześcijańskiego, który tradycję biblijną, antyczną i renesansową (w duchu erazmiańskim) uzgadnia z koncepcjami odnowy życia religijnego epoki potrydenckiej. Dwujęzyczna edycja utworu Klonowica poszerza wiedzę o związkach poety z Lublinem, daje wgląd w życie kulturalne lubelskich mieszczan pod koniec XVI w. i funkcjonowanie tamtejszych placówek oświatowych, dostarcza także materiału do badań nad szesnastowieczną recepcją twórczości Erazma z Rotterdamu w Polsce.