W książce przedstawione zostały sposoby prowadzenia interwencji w sytuacjach kryzysowych przez osoby, które z racji swojego zawodu nie mają profesjonalnego przygotowania do tego typu działań. Nie są psychologami, a powinni zdobyć podstawową wiedzę w tym zakresie. Autor zdaje sobie doskonale sprawę i wyraźnie podkreśla, że w jakiejkolwiek interwencji w czasie kryzysu społeczeństwo zachowuje się w określony sposób i" ratownicy" poza pomocą sensu stricte materialną udzielają pomocy psychologicznej. Osoby udzielając wsparcia nie mogą podejmować działań, które nie tylko nie pomogą ofiarom, ale mogą ich bardziej pogrążyć. Autor prowadzi czytelnika przez różne sytuacje kryzysowe, począwszy do katastrof, kataklizmów technologicznych, ekologicznych czy naturalnych, porusza zagadnienia związane z terroryzmem, przejęciem zakładników, samobójstw oraz przemocy itp. Porusza też w swojej publikacji zagadnienie żalu po starcie. Podaje wskazówki prowadzenia rozmowy telefonicznej ze sprawcami jak i ofiarami aktów przemocy szeroko rozumianej. Autor wyraźnie wskazuje jak korzystać z pomocy zespołu interwencyjnego, w jaki sposób uzyskach świadomość swoich kompetencji. Daje wskazówki jak radzić sobie z obciążeniem psychicznym związanym z interwencją.