Waga kryzysów i sytuacji kryzysowych we współczesnych stosunkach międzynarodowych jest bezsporna, brak jednak jasnych, ustalonych przez teoretyków nauki o stosunkach międzynarodowych (dalej: NSM), kryteriów pozwalających zakwalifikować daną sytuację jako kryzys. W NSM utrwaliły się w tym zakresie dwa podejścia (Phillips, Rimkunas, 1978: 259). Pierwsze koncentruje uwagę na składowych danej sytuacji czy problemu, analizując pojawiające się następstwa. Drugie podejście, zwane proceduralnym, poszukuje ogólnych cech charakteryzujących sytuacje czy problemy uznawane za kryzysowe. Mianem kryzysu w NSM zwykło określać się stan napięcia między dwoma lub więcej państwami lub innymi uczestnikami stosunków międzynarodowych, prowadzący do destabilizacji na poziomie państwowym i/lub międzynarodowym.Opis stanowi fragment Wstępu.