Książka jest monografią zbiorową poświęconą wybranym zagadnieniom związanym z tożsamością kulturową Japończyków. Wszystkie zamieszczone w niej teksty ukazują różne aspekty, które potwierdzają tezę o niejednorodności dyskursu na temat tożsamości kulturowej w Japonii. Niektóre z nich wskazują na ogromną rolę instytucji państwowych, zwłaszcza edukacyjnych, lokalnych organizacji, ogólnokrajowych stowarzyszeń oraz instytucji religijnych nie tylko jako strażników rodzimej tradycji, ale także jako głównych twórców konstruktu, jakim jest narodowa tożsamość kulturowa.

- Agnieszka Kozyra, Tożsamość kulturowa Japonii a rzeczywistość jako absolutnie sprzeczna samo-tożsamość w filozofii Nishidy Kitaro

- Hanna Kelner, Niewolnica czy bogini? Wizerunek kobiety w tradycji shinto na przykładzie postaci Himiko w japońskiej literaturze kobiecej

- Anna Zalewska, Słynne ciastka, słynne sprzęty, słynne miejsca – mechanizmy tworzenia kategorii „słynnych rzeczy” w kulturze japońskiej)

- Urszula Mach-Bryson, Formacja osobowościowa człowieka herbaty (chajin) w duchu szlachetnego ubóstwa (wabi).

- Katarzyna Starecka, Cele „nowej edukacji” w okupowanej Japonii

- Agnieszka Konieczna, Oddzielenie shinto od buddyzmu (shinbutsu bunri) w Japonii eryMeiji (1868–1912)

- Zuzanna Tulińska, Synkretyzm shinto i buddyzmu na przykładzie Święta Zmarłych (Obon) w Japonii

- Katarzyna Duliasz--Gugała, Hierarchia kapłanów oraz obrzędowość przybytków przypisanych do Stowarzyszenia Świątyń Shinto (Jinja Honcho)

- Agnieszka Turowska, Wielkie Święto w Sawarze (Sawara no Taisai) w japońskim mieście Katori jako obrzęd religijny oraz festyn miejski

- Magdalena Augustyniak, Świątynia Izumo Taisha – dzieje i obrzędowość

- Marta Żukowska, Religijna doktryna i praktyka sekty konkokyo (Nauka Złotego Światła)