Lipiec 1942 roku. Jeszcze nigdy wynik konfliktu nie wydawał się równie niepewny. Anglia odsunęła od siebie ryzyko inwazji, lecz stalinowska Rosja ugina się pod brutalnymi atakami zagonów Hitlera. Europa chwieje się w posadach.

Trwa też ukryta wojna związana z poszukiwaniem swastyk, świętych artefaktów, które mają przechylić szalę na jedną ze stron. Zwycięstwo odniesie ten, kto zdobędzie ostatnią z relikwii.

Tristan Marcas, podwójny agent o enigmatycznej przeszłości, wyrusza na poszukiwanie skarbu Romanowów, który wedle słów ostatniego cara ma zawierać także czwartą swastykę. W Berlinie, Moskwie i Londynie trwa wyścig z czasem, w który wciągnięta zostaje Erika, niemiecka archeolożka, i Laure, młoda Francuzka działająca w ruchu oporu…

Fantastyczna fabuła, która dowodzi, że thriller ezoteryczny może współistnieć z dobrą literaturą. „Sud Ouest”

Niesamowita pomysłowość ‒ Giacometti i Ravenne wprowadzają znakomicie współistniejące postacie fikcyjne i historyczne: Himmlera, Churchilla, Stalina… Majstersztyk. „Femme Actuelle”

Jacques Ravenne jest francuskim wolnomularzem wysokiego stopnia, a także krytykiem literackim znanym z prac nad dziełami Paula Valéry, Yves Bonnefoy, Gérarda de Nerval oraz Stéphana Mallarmé. Regularnie pisze także teksty do publikacji masońskich. W 1985 odkrył posiadłość Markiza de Sade, co rozpoczęło jego długotrwałą fascynację postacią pisarza oraz zaowocowało antologią jego korespondencji, a także powieścią opartą na motywach życia Sade.

Éric Giacometti był dziennikarzem „Le Parisien”. Jest scenarzystą komiksowej serii Largo Winch. Studiował biochemię oraz genetykę na uniwersytecie w Tuluzie, zanim zdecydował się zostać dziennikarzem. U szczytu swojej kariery reportera śledczego został zarażony wirusem thrillerów. Jego życie przybrało zupełnie inny charakter: za dnia dziennikarz, w nocy pisarz. Właśnie wtedy wraz ze swoim przyjacielem z dzieciństwa, Jacquesem Ravenne, stworzył postać masońskiego inspektora policji, Antoine Marcasa. „Eskapistyczna fikcja stała się idealnym antidotum na skandale i tragedie, o których słyszałem każdego dnia. Stojąc jedną stopą w rzeczywistości, drugą zaś w fikcji, ważne jest, by ich ze sobą nie pomieszać”. W 2013 roku zrezygnował z pracy na etacie we francuskim dzienniku, by poświęcić się pisarstwu.