Tematem książki jest historyczny i współczesny dorobek odradzającej się w Polsce dziedziny badań pedagogicznych, jaką jest filozofia wychowania. Zamysłem autorów było postawienie ? po raz pierwszy ? pytania o stan badań oraz (syntetyczne) określenie linii rozwojowych prowadzących od antycznych korzeni, po badania współczesne. Znaczenie pedagogiki filozoficznej w XX wieku malało i rosło w zależności od swoistej konfrontacji z pedagogiką empiryczną, a później także z ideologiami społecznymi. Obecny pluralizm w pedagogice otwiera nową perspektywę przed związkami nauk o wychowaniu z filozofią. Dokonuje się to nie tylko na planie merytorycznym (np. obecność filozofów na VI Zjeździe PTP) ale także na planie formalnym.

Książka składa się z trzech komplementarnych części, z których każda jest swoistą całością. Część historyczna jest zorientowana personalnie, prezentuje wybitne, znaczące koncepcje filozoficzno-pedagogiczne minionych epok. Część druga obejmuje bogate spektrum szczegółowych zagadnień analizowanych z różnych perspektyw metodologicznych. Część trzecia jest w całości poświęcona dorobkowi prof. S. Wołoszyna i jest swoistą klamrą łączącą dwie poprzednie.

Głównym odbiorcą książki są pracownicy naukowi oraz studenci. Poza tym młodzież klas maturalnych przygotowująca się do studiów humanistycznych. Powinna dotrzeć do towarzystw naukowych ? PTP, ale także do ODN.