W monografii dokonano analizy relacji zachodzących pomiędzy prawem do ochrony danych osobowych a prawem dostępu do informacji publicznej oraz prawem do ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego jako informacyjnymi prawami jednostki. Wpływają one istotnie na status informacyjny człowieka, tworząc wspólny obszar uprawnień gwarantujących zabezpieczenie jego interesów w różnych kontekstach funkcjonowania – począwszy od sfery najbardziej osobistej, poprzez udział w życiu społecznym i politycznym, aż po korzystanie z zasobów informacyjnych w celach gospodarczych, naukowych, kulturalnych.

Publikacja stanowi pierwsze kompleksowe opracowanie dotyczące trzech sfer uprawnień informacyjnych i ich wzajemnych powiązań. Uwzględnia cechy, genezę i kontekst regulacyjny każdego z analizowanych praw oraz istotnych w praktyce obszarów współstosowania przepisów z zakresu ochrony danych osobowych, dostępu do informacji publicznej oraz ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego.

Autorka podjęła próbę zdefiniowania relacji i oddziaływań zachodzących pomiędzy trzema prawami informacyjnymi w sposób i w zakresie pozwalających na uchwycenie nie tylko istniejących między nimi napięć czy konfliktów, lecz także tych obszarów, w których istotnie dostrzegalna jest ich komplementarność, a zarazem konieczność współrealizacji wielu obowiązków i procedur przewidzianych w przepisach RODO (ogólnego rozporządzenia o ochronie danych osobowych), ustawy o dostępie do informacji publicznej oraz ustawy o otwartych danych i ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego.

Publikacja przeznaczona jest zarówno dla naukowców, jak i praktyków prawa, w tym sędziów, radców prawnych i adwokatów. Zainteresuje także inspektorów ochrony danych, osoby odpowiedzialne za realizację dostępu do informacji publicznej, pełnomocników do spraw otwartości danych oraz inne osoby zaangażowane w otwieranie danych i zapewnienie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego.