Drugi tom felietonów zebranych Stefana Kisielewskiego zbiera jego teksty drukowane w latach 19451971 w Tygodniku Powszechnym wraz z tymi zatrzymanymi przez cenzurę. Wybór ten, którego dokonał sam Kisiel, ukazał się w Paryżu w roku 1972 pod tytułem 100 razy głową w ściany i zawiera felietony według samego autora najważniejsze i najlepsze. Kisiel to był ktoś. W przeciwieństwie do naszych, pożal się Boże, intelektuałów, nie międlił w kółko różnych banałów, wyświechtanych frazesów, ale lubił rozpatrywać rzeczy z nowego, często zaskakującego punktu widzenia. Wyszedł z dobrej szkoły filozoficznej zbliżonej do neopozytywizmu i nie miał w głowie chachmętu. Janusz Szpotański Stefan Kisielewski (19111991) pisarz, kompozytor, krytyk muzyczny, publicysta, nazywany pierwszym felietonistą Rzeczypospolitej. Przez 45 lat publikował felietony w Tygodniku Powszechnym, podpisując się po prostu: Kisiel. W latach 19571965 był posłem na Sejm PRL z ramienia koła poselskiego Znak (obok Tadeusza Mazowieckiego, Jerzego Zawieyskiego oraz Stanisława Stommy). Był autorem m.in. powieści: Sprzysiężenie, Zbrodnia w dzielnicy północnej, Widziane z góry; szkiców muzycznych: Gwiazdozbiór muzyczny; zbiorów felietonów: Rzeczy małe, 100 razy głową w ścianę, Materii pomieszanie; oraz najsłynniejszych: Abecadła Kisiel i Dzienników. W 1990 roku ustanowił nagrodę swojego imienia (Nagroda Kisiela), która przyznawana jest do dziś (wśród laureatów m.in.: Władysław Bartoszewski, Jerzy Waldorff, Jerzy Giedroyc, ks. Józef Tischner, Lech Wałęsa, Stanisław Tym, Jan Nowak-Jeziorański).