Czwarty tom felietonów zebranych Stefana Kisielewskiego zawiera jego teksty pisane dla "Tygodnika Powszechnego" w latach 1945-1989 a niedopuszczone do druku przez cenzurę. Zbiór ten stanowi komplementarne uzupełnienie poprzedniego tomu "Wołanie na puszczy". Twórczość felietonistyczna była dla Kisiela niezmiernie istotna, sam uznawał ją za swoisty "dziennik duszy" pisany w cotygodniowych odcinkach "o pewnej stałej barwie - myślowej i stylistycznej".
Wstęp: Andrzej Hejmej Stefan Kisielewski (1911-1991) pisarz, kompozytor, krytyk muzyczny, publicysta, nazywany pierwszym felietonistą Rzeczypospolitej. Przez 45 lat publikował felietony w Tygodniku Powszechnym, podpisując się po prostu: Kisiel. W latach 1957-1965 był posłem na Sejm PRL z ramienia koła poselskiego Znak (obok Tadeusza Mazowieckiego, Jerzego Zawieyskiego oraz Stanisława Stommy). Był autorem m.in. powieści: Sprzysiężenie, Zbrodnia w dzielnicy północnej, Widziane z góry; szkiców muzycznych: Gwiazdozbiór muzyczny; zbiorów felietonów: Rzeczy małe, 100 razy głową w ścianę, Materii pomieszanie; oraz najsłynniejszych: Abecadła Kisiela i Dzienników. W 1990 roku ustanowił nagrodę swojego imienia (Nagroda Kisiela), która przyznawana jest do dziś (wśród laureatów m.in.: Władysław Bartoszewski, Jerzy Waldorff, Jerzy Giedroyc, ks. Józef Tischner, Lech Wałęsa, Stanisław Tym, Jan Nowak-Jeziorański).