Pieśni zamieszczone na płycie zostały nagrane w latach 1973-96 i prezentują zarówno dawny, jak i nowy styl wykonawczy mieszkańców Puszczy Zielonej, zamieszkałej przez Puszczaków, popularnie zwanych Kurpiami. Wyodrębnienie tego terenu z folkloru Mazowsza spowodowane było odmiennością kulturową, która wynikła z zasiedlenia Puszczy Zielonej przez ludy m.in. z Prus Wschodnich, pewną izolacją i trudnymi warunkami gospodarczymi. Na płycie można wysłuchać pieśni weselnych, pasterskich, miłosnych i leśnych w dwóch różnych stylach. Najbardziej archaicznie brzmią pieśni Walerii Żarnochowej. Młodsze śpiewaczki, np. Apolonia Nowak, wykonują tradycyjne pieśni nie zawsze zachowując gwarę. W muzyce instrumentalnej tego regionu można wysłuchać oryginalne, najdawniejsze instrumenty mieszkańców: ligawkę (metrowej długości trąba pasterska) skrzypce `dłubanki` z drewna sosnowego i klonowego, trzystrunną basetlę i diabelskie skrzypce. Taneczny repertuar Kurpiów, zaprezentowany na płycie, spokrewniony był z mazowieckimi oberkami i polkami oraz pochodzącymi z Warmii i Mazur olendrami i starą babą. Inne tradycyjne i charakterystyczne dla tego regionu tańce to powolniak, korowody, konik, kozak, gibany, żuraw i fafur.