Książka opowiada językiem wolnym od naukowego slangu dzieje ziem polskich w starożytności (od III w. przed Chr. do jej schyłku), na tle wydarzeń mających wtedy miejsce w całej Europie. To pierwsza taka publikacja, jaka wyszła spod pióra archeologa. Autor traktuje dzieje ludów barbarzyńskich Europy Środkowej niezwykle osobiście, nie szczędząc ich opisowi ani emocji, ani często ironicznych komentarzy.