Teksty, które złożyły się na tom zbiorowy zatytułowany Kariera pisarza w PRL-u, cechuje merytoryczna dojrzałość i interpretacyjna odkrywczość. Różnorodność perspektyw badawczych uwyraźnia przeglądowy charakter tomu , zbliżający go do ujęcia monograficznego. Poszczególne artykuły poszerzają wiedzę o pomijanych wcześąniej obszarach badawczych lub przypominają o zjawiskach usuwanych dziś z głównego nurtu badań historycznoliterackich. Współczesne dążenia do marginalizowania zjawisk związanych z najszerzej pojmowaną kulturą PRL-u, choć zrozumiałe jako postawa przeciętnego odbiorcy, nie powinny stawać się podstawą wyborów badawczych dokonywanych przez historyków literatury. Prezentowany tom, wypełniając istniejące luki w wiedzy o epoce tzw. Polski ludowej, umacnia przekonanie o konieczności prowadzenia szczegółowych badań skupiających się na jej specyfice, w tym na odmienności funkcjonowania instytucji kulturalnych czy nietypowości dróg wiodących do uzyskania wysokiego statusu w różnych obiegach literackich. Zrozumienie mechanizmów powstawania pisarskich karierwspomaga proces wytwarzania krytycznego obrazu przeszłości, a jednocześnie kieruje ku diagnozom o szerszym zasięgu.